“Wniosek o nagrodę im. Dariusza Fikusa dla Piotra Kaczkowskiego”
(pisany wspólnie z Moniką Makowską i Jackiem Rzehakiem)
Piotr Kaczkowski, absolwent Wyższego Studium Języków Obcych Uniwersytetu Warszawskiego, od 1963 roku dziennikarz Programu I i III Polskiego Radia, największy, niekwestionowany
od wielu lat profesjonalista anteny, w dobie spopielania kultury wysokiej, szczęśliwie ocalał jako Ostatni Mohikanin wartości niepodważalnych (niezaprzeczalnych, bezdyskusyjnych).
Całkowicie oddany wykonywanej profesji, mistrz słowa i kreacji teatru wyobraźni, jakim jest radio, stał się guru pokoleń słuchaczy i dziennikarzy muzycznych, charyzmatycznym przewodnikiem
po gatunkach, stylach i odmianach muzyki.
Niepodatny na zmieniające się mody, autorytet
w zakresie ogromnej, niemierzalnej wiedzy zawodowej, pozostał wierny sobie, tym samym nieodmiennie odnosząc się do ludzi i świata
z pełnym szacunkiem. Niezależny, niepokorny, mądry, nieskory
do rezygnacji tak z zasad dobrego wychowania, jak i poziomu prezentowanego materiału, nienaganną, wykwintną
i piękną polszczyzną, wypracował swój niepowtarzalny i niepodrabialny styl. Niezgłębioną wrażliwością, doskonałym gustem muzycznym, trwa "niepokonany", "wśród popiołu lśniąc jak diament",
w czasach bezdusznej komercjalizacji radia publicznego.
Mimo totalnego, ostatnio, rujnowania Programu III, osiągnięć i dorobku wielu pokoleń wspaniałych dziennikarzy, nie obciąża słuchaczy frustracjami otaczającej go rzeczywistości, bowiem umie wyważyć ich racje, własne i świata, i nadal niezmiennie wychowuje kolejne pokolenia swoimi audycjami. W przedstawianych słuchaczom
i czytelnikom wywiadach z Wielkimi twórcami muzyki, prezentuje piękno widzenia świata i myślenia o ludziach, fenomenalną umiejętność "sztuki patrzenia i zauważania". Wolny od egocentrycznych dygresji, skromny, tworzy niepowtarzalny, pełen magii, intymny klimat rozmów, a odpowiednio dobranym, z ogromnym wyczuciem słowem, przekazuje meandry wyrafinowanego intelektu mistrzów muzyki.
Większość znakomicie i zręcznie poprowadzonych wywiadów ukazało się w pięknej edytorsko książce "Przed mikrofonem ...", ale także w prasie. W 2002 przeprowadził ponad 20 kolejnych wywiadów, w tym na szczególne
podkreślenie zasługują rozmowy z Rogerem Watersem (opublikowana
w "Tylko Rocku"), Peterem Gabrielem, Markiem Knopflerem (opublikowane w dodatku weekendowym do "Rzeczpospolitej" - Plus Minus"), Gordonem Haskellem, gościem Piotra Kaczkowskiego
w trójkowym Studiu im. Agnieszki Osieckiej, Mobim czy Marianne Faithfull.
Znany z antenowego profesjonalizmu
i perfekcjonizmu dba by to co robi było tych cech odzwierciedleniem.
Audycje:
Rozgłośnia Harcerska 1963
Od 1964 Program III PR -
Studio Rytm 1965 - 1972
Popołudnie z Młodością 1966 - 1968
Fonomax 1969 - 1971
Kiermasz Płyt - 1972
Program dla Zagranicy 1968 - 1971
Radiokurier 1977-1981
Muzyczna Poczta UKF - lata 70-te
Zapraszamy do Trójki 1982-2002
Minimax 1968-
W Tonacji Trójki-połowa lat 70-tych do 2001
Pół Perfekcyjnej Płyty 1999-2000
Dyrektor Programu III 1998-2000
Nagrody:
Nagrody Polskiego Radia I-go stopnia 1977, 1983
Mistrz Mikrofonu 1994
Nagroda międzynarodowa Złoty Mikrofon AKG Acoustics Vienna
dla Radiowego Prezentera Wszechczasów 1996
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski 29.11.2000
Wniosek był wspólną inicjatywą Moniki Makowskiej, Jacka Rzehaka i moją i składał się z trzech części, każdy pisany osobno, tu prezentowany jest moim tekstem.